چطوری ثروتمند بشیم، بدون اینکه خوش شانسی بیاریم — قسمت ۲۴
خودت رو محصول کن؛ و مسئولیت‌پذیری یعنی اجازه بدی بقیه تو رو نقد کنن
سلام، خوبید؟
رسیدیم به قسمت ۲۴ مجموعه «چطوری ثروتمند بشیم، بدون اینکه خوش شانسی بیاریم» برگرفته از رشته توییت و پادکست معروف نوال راویکانت. در قسمت قبل راجع به اهمیت ندادن به نصیحت‌های بقیه و اهمیت سلامتی جسم و روح و روان حرف زدیم. این قسمت راجع به اینکه هیچ راهی برای یه‌شبه پولدار شدن وجود نداره و اونایی که دارن این راه رو نشون‌تون میدن، چطوری دارن گول‌تون میزنن.
همه قسمت‌های قبلی رو اینجا میتونید ببینید. اینم که قسمت قبل 👇
چطوری ثروتمند بشیم، بدون اینکه خوش شانسی بیاریم — قسمت ۲۳
هیچ راهی برای یه‌شبه پولدار شدن وجود نداره و اونایی که دارن این راه رو نشون‌تون میدن، دارن گول‌تون میزنن.
خودت رو تبدیل به محصول کن.
ببین تو چه چیزی به طور منحصر به‌فردی خوب هستی، و بعد بیشترین اهرم (لورج) ممکن رو روش اعمال کن.
نیوی میگه: تو کل این مجموعه توییت‌ها رو فقط تو دو کلمه خلاصه کردی: «خودت رو [تبدیل به] محصول کن.» — فارسیش بیشتر شد، ولی انگلیسیش دو کلمه است: Productize Yourself.
نوال میگه: «[تبدیل به] محصول کردن» یا prodcutize یعنی داشتن دانش خاص و اهرم؛ «خودت» یعنی یکتایی و مسئولیت‌پذیری؛ و البته شامل دانش خاص هم میشه. و میتونی همه اینا رو تو دو کلمه (یا ۴ کلمه فارسی) باهم ترکیب کنی: تبدیل کردن خودت به محصول — شد پنج‌تا ایندفه!
اگه به بلندمدت نگاه میکنی، باید از خودت بپرسی: «آیا این واقعا با اصل من هم‌سو هستش؟ آیا این خودِ واقعی منه که دارم ارائه میدم؟» و بعد اینکه «آیا دارم اون رو تبدیل به محصول میکنم؟ آیا دارم اون رو در مقیاس بزرگ عرضه میکنم؟ آیا دارم برای مقیاس‌پذیر کردنش (scale کردن) از نیروی کار یا سرمایه یا کد یا رسانه استفاده میکنم!؟»
این یه ابزار یادآوری خیلی ساده و کاربردیه.
نوال راجع به پادکستش [که این ترجمه‌اشه] میگه:
این پادکست چیه؟ این دقیقا یه پادکسته به نام «نوال». من عملا با یه پادکست دارم خودم رو محصول میکنم.
نیوی: تو باید کشف کنی تو چی به شکل منحصر به فردی خوب هستی — یا چطوری اصلا منحصر به فرد هستی — و بعد بیشترین اهرم ممکن رو روی اون اعمال کنی.
اینجوری، پول درآوردن حتی کاری نیست که انجام میدی؛ یه مهارت نیست. فقط خودت هستی که میلیون‌ها بار تکثیر شده…
سرگرمی‌هایی پیدا کن که تو رو ثروتمند، سالم و خلاق میکنن.
نوال: پول درآوردن باید نتیجه هویت تو و چیزی باشه که دوست داری انجام بدی.
یکی دیگه از توییت‌هایی که خیلی دوست دارم این بود: «سه‌تا سرگرمی پیدا کن: یکی که برات پول دربیاره، یکی که تو رو سالم نگه داره، و یکی که تو رو خلاق میکنه.»
نوال اون رو یکم تغییر میده و میگه: «یکی که برات پول دربیاره، یکی که تو رو سالم نگه داره، و یکی که تو رو باهوش‌تر کنه.»
و میگه سرگرمی‌های خودش اینا هستن: مطالعه کردن و پول درآوردن — چون عاشق کارکردن با استارتآپها هستم؛ سرمایه‌گذاری روی اونا، ایده‌پردازی درباره‌شون، و شروع کردن‌شون. من عاشق مرحله ایده‌پردازی و خلق اولیه استارتآپها هستم.
در مورد دوم، سرگرمی که منو سالم نگه داره، واقعیتش اینه که ندارم. نزدیک‌ترین چیزی که بهش دارم، یوگاست؛ و اینجا جاییه که من یکم کم آوردم. به نظرم آدمایی که زود توی زندگی با یه چیزی مثل موج‌سواری یا شنا یا تنیس یا ورزش‌های اینجوری آشنا میشن که تو طول عمرشون ادامه‌اش میدن، خیلی خوش‌شانس هستن؛ چون یه سرگرمی پیدا کردن که اونا رو سالم هم نگه میداره.
مسئولیت‌پذیری یعنی اجازه بدی بقیه تو رو نقد کنن.
باید سر رو بالا بگیری و سینه رو سپر کنی و آماده باشی در ملا عام شکست بخوری.
نیوی: ما بحث رشته توییت رو تموم کردیم، اما حالا میخوایم یکم وقت بذاریم روی پرسش و پاسخ راجع به توییت‌هایی که وارد این رشته توییت نشدن. سوال اولم اینه:
شکست‌های رایج و خطاهایی که مردم معمولا مرتکب میشن وقتی میخوان این توصیه‌ها رو به کار بگیرن چیه؟
نوال: خیلی‌ها نمیفهمن دانش خاص چیه یا چطوری باید اون رو بدست آورد. خیلی‌ها نمیفهمن مسئولیت‌پذیری یعنی چی؛ فکر میکنن مسئولیت‌پذیری یعنی موفقیت در مسئولیت‌پذیری. ولی نه — باید سر رو بالا گرفت و سینه رو سپر کرد و در ملا عام شکست خورد. باید آماده باشی که مردم تو رو نقد کنن.
نوال میگه: یکی از دلایلی که این روزها کمتر در توییتر فعال هستم همینه. هر توییت من میره زیر ذره‌بین و یه لشکر ریزبین و هیتر (hater) احضار میکنه. خسته‌کننده میشه. باید یادبگیری اونا رو نادیده بگیری، وگرنه توی توییتر دوام نمیاری.
خیلی‌ها سعی میکنن این موضوع رو با استعفا دادن از شغل‌شون (کار ۹ تا ۵شون) و شروع یه کار جدید حل کنن. اما این تصمیم سختیه. اجباری هم نیست که اینطوری افراطی عمل کنی. میتونی شروع کنی به اعمال مسئولیت‌پذیری، اهرم (لورج) و دانش خاص تو همون شغلی که هستی. لزومی نداره کلا بزنی تو یه کار متفاوت و جدید برای این قضیه.
جالب‌ترین بخش‌ها باید همونایی باشن که باهاشون مخالفی
نوال در ادامه میگه: مردم معمولا توصیه‌های من رو وسیله‌ای قرار میدن برای تایید یا رد کردن سوگیری‌های خودشون (bias هاشون)؛ میگن «با این قسمت موافقم» یا «اینجا کاملا اشتباه میکنی!»
اما جالب‌ترین توییت‌ها باید همونایی باشن که تو باهاشون مخالفی — چون من نشون دادم که میدونم دارم راجع به چی حرف میزنم. اگر مخالفی، شاید این همون جایی باشه که میتونی توش طرز فکرت رو بهبود بدی. البته من هم همیشه سعی میکنم طرز فکر خودم رو بهبود بدم.
در این رشته توییت، من اصول پایه رو به صورت حداقلی نوشتم. فقط بخش کوچکی از چیزی که راجع به پول درآوردن یادگرفتم رو به اشتراک گذاشتم — چون ۹۰ درصدش گمانه‌زنیه.
من فقط زیربنا رو گذاشتم؛ چیزایی که مطمئنم درست هستن. هنوز هم توییتی ندیدم که موفق بشه بخشی از این مجموعه رو نقض کنه؛ یه جوری که باعث بشه بگم: «اینجا رو اشتباه کردم.»
از اهرم مجانی تکنولوژی استفاده کن.
بعضیا میگن «این فقط برای کسانی که تو حوزه تکنولوژی فعالن صدق میکنه. من مخالفم. مثال املاک نمونه خوبی برای این قضیه بود.
تکنولوژی و استفاده ازش باعث ایجاد اهرم (لورج) میشه؛ برای همین، من شما رو در جهت [استفاده از] تکنولوژی هل میدم تا از این اهرم رایگان استفاده کنید. واضحه که حتی همین پیام هم داره از طریق [فناوری] اینترنت به شما میرسه، پس عجیب نیست اگه سوگیری این ماجرا به سمت این فناوری و طرفداری از اون باشه.
فقط چون بقیه نمیتونن کاری رو بکنن، دلیل نمیشه که تو هم نکنی!
بعضیا فکر میکنن این ناعادلانه است که با فرصت‌هایی که دارن، یه کاری بکنن؛ چون بقیه همون فرصت‌ها رو ندارن. ولی با همچین نگرش شکست‌گرایانه‌ای، حتی صبح از تو تخت هم نباید پاشد. نود درصد مردم مُردن.
خیلی‌ها با کمتر از یک دلار در روز زندگی میکنن. تو اینطوری زندگی میکنی؟ نه. تو باید بهترین بازی ممکن با کارت‌هایی که داری رو انجام بدی. بعد میتونی بخشی از بردهات رو برای چیزایی صرف کنی که دوست داری یا باهاش سعی کنی دنیا رو اصطلاح کنی.
اما اگه فقط چون بقیه نمیتونن کاری بکنن، تو هم انجامش ندی؛ این یعنی در انکار زندگی کردن. در واقع، فقط بهونه‌ایه واسه هیچ‌کاری نکردن! (همون گشادبازی خودمون — مترجم 😁)
برنامه‌های خیرخواهانه‌ات رو با کسب‌و‌کار محقق کن.
یه عده باور دارن ثروت‌آفرینی ذاتا با داشتن سیاره‌ای سالم از نظر زیست‌محیطی در تضاده. اونا همه‌چی رو حاصل یه بازی با حاصل جمع صفر میبینن.
این هم یه روایت غلطه. ایلان ماسک با محیط زیست بازی با حاصل جمع صفر انجام نمیده. خیلی‌های دیگه هم مثل اون هستن.
یه واژه هست که طرفداران محیط زیست خیلی بهش علاقه دارن: پایداری (sustainability). خیلی دوست داری خیرخواه باشی، یه شرکت B Corporation تاسیس میکنی که ماموریتش دوگانه است.
خیلی از تلاش‌های خیرخواهانه و غیرانتفاعی، اگه به شکل کسب‌و‌کارهای انتفاعی اداره بشن، خیلی بهتر عمل میکنن. لااقل لازم نیست دائما در حال التماس برای گرفتن کمک هزینه و کمک مردمی باشن؛ لااقل از نظر مالی پایدار بودن.
خیلی از بنیان‌گذارهای بزرگ، چشم‌اندازهای خیرخواهانه‌شون رو از طریق کسب‌و‌کار انتفاعی‌شون محقق میکنن.
این قسمت ۲۴ از مجموعه «چطوری ثروتمند بشیم، بدون اینکه خوش شانسی بیاریم» از نوال راویکانت بود. مرسی که میخونید و به اشتراک میذارید.
قسمت بعد راجع به اینه که چرا در نهایت، همه باید برای خودمون کار کنیم.
دمتون گرم
تا قسمت بعد؛
بهروز